Legenda o Matce Bożej Starowiejskiej

     Dawno, dawno, dawno temu w lasach, gdzie dziś położona jest Stara Wieś działy się dziwne rzeczy. Na niebie mieniły się łuny, dzwony biły głośno, drzwi żelazne skrzypiały a nawet pokazywały się straszne postacie. Ich oczy płonęły ogniem. Straszyły ogromnymi rogami i długimi ogonami. Mówiono, że Lucyfer przyszedł przygotować sobie ziemski tron. Ludzie zaczęli prosić Matkę Bożą, by odpędziła szatana i zniszczyła moce diabelskie. Wtedy wydarzył się cud. Na dębie ukazał się piękny obraz, który został zauważony przez pastuszków. To oni roznieśli wiadomość po pobliskich domach i wkrótce ludzie przyszli podziwiać Matkę Bożą. Bali się, ale wstąpiła w nich nadzieja. W tym samym czasie w słowackim miasteczku Humenne zauważono, że zniknął z kościoła cudowny obraz. Rozpoczęto poszukiwania i odnaleziono obraz w Starej Wsi. W pięknej, uroczystej procesji przewieziono obraz, ale on zniknął ponownie. I po raz drugi znalazł się na dębie w Starej Wsi, w której zapanowała ogromna radość. Słowacy znowu przyjechali i zabrali obraz stawiając przy nim straż. Jednakże obraz znowu zniknął. I jeszcze raz zorganizowano procesję. Słowacy jeszcze raz chcieli zabrać cudowny obraz do swojego kościoła. Lecz na granicy pomiędzy Starą Wsią a Brzozowem, obraz za sprawą dwunastu anielskich chórów, które nagle ukazały się, stanął w miejscu. Żadne siły nie mogły go ruszyć z tego miejsca. W ten sposób wrócił na stałe do Starej Wsi a Słowacy pielgrzymują od dawnych czasów do swojej Pani.