Dożynki Gminne w Krzywem

Dożynki Gminne w Krzywem 18 sierpnia 2013 r.

Po raz pierwszy w całej historii Krzywego

Witamy wszystkich w dniu Święta Dożynkowego.

Bo święto plonów to tradycja wielowiekowej kultury,

Związanej z pracą na roli i łonie żywej natury.

To czas dziękczynienia za kłosy, owoce i kwiaty.

To czas zwyczajów, tradycji, w co kraj nasz bogaty.

Czterysta sześćdziesiąt lat nasza osada istniała

I jako wieś prawa administracyjne otrzymała.

Wiele wzlotów i tragedii w tym czasie się wydarzyło

Lecz ząb czasu zatarł ślady, a zapisywane to nie było.

Tu wspomnieć trzeba, że w czasie austriackiej niewoli,

Cesarz Austrii Franciszek Józef, chcąc pomóc galicyjskiej niedoli,

Przekazał tysiąc koron, za które szkołę u nas zbudowano,

Która stoi do dzisiaj, a drugą część do niej dobudowano.

Dziwne się wydaje, że okupant szkołę budował,

A teraz w wolnym kraju, rząd szkoły będzie likwidował!

Nie ma kogo uczyć, jest za mało dzieci,

A każda para zakochana do Anglii rodzić leci.

Bo za granicą matka z dzieckiem z rodzinnego wyżyć może,

A w Polsce- kupisz dziecku książki, jak dziadek pomoże!

Prawdą jest, że po rolnictwie pozostało nam tylko dożynkowe święto,

Bo rolnictwo u nas już dawno dorżnięto!

Produkcja jest nieopłacalna, a rolnik ubogi,

Pośrednik za zboże mało płaci, a chleb w sklepie drogi.

Nikt pola nie obsiewa, raz do roku trawę skosi,

Wypełni jakiś PIT i unię o pieniądze prosi.

Dziś nawet studnia niepotrzebna, sklep nas chemią napoi.

I krowy na wsi niepotrzebne, przecież BIEDRONKA się doi!

Choć Krzywe wioska mała,

To gmina o nas pamiętała.

Dzięki jej staraniom piękna droga przez wieś leci

I Dom Ludowy wyremontowany

Swym kolorem świeci.

Rozwija się też kultura, to wójta zasługa cała,

Że w gminie Szkoła Muzyczna otwarta została.

Mamy też Izbę Regionalną, w której eksponaty uczą nas,

Jak ojców naszych pracy i życia mijał czas.

To żywa opowieść o życiu i pracy-

W gospodarstwie i na roli,

To historia, która winna być przekazywana pokoleniom

Inaczej zginiemy powoli!

Niestety, jako Polacy, z natury lubimy narzekać.

Zamiast zrobić coś samemu, lubimy na drugiego czekać.

Więc zacznijmy od siebie i swojego otoczenia,

Bo zachowanie nasze pozostawia wiele do życzenia!