W I połowie XIX wieku dobra izdebskie należały do Bonawentury Bukowskiego, który w roku 1848 poślubił w Jarosławiu Felicję z rodu Kamienieckich herbu Pilawa, córkę Jana, pułkownika i adiutanta księcia Józefa Poniatowskiego i Róży z Bok Zabielskich herbu Trzaska.

         Małżeństwo mieszkało oczywiście w Izdebkach i tam po Wiośnie Ludów przebywał u swojej córki Jan Kamieniecki.

         Pochodził on z rycerskiego rodu, wywodzącego się z Moskorzewa. Klemens z Moskorzewa herbu Pilawa zasłużył się królowi Władysławowi Jagielle i za swe zasługi otrzymał zamek Kamieniec w Odrzykoniu koło Krosna.

         Jan Kazimierz Kamieniecki urodził się w latach 80. XVIII wieku. Jego ojciec Ignacy był szambelanem, członkiem Stanów Galicyjskich i pułkownikiem przedniej straży wojsk Korony. Matka zmarła wcześnie i jego wychowanie powierzono zagranicznym nauczycielom i guwernerom. Dzięki nim świetnie opanował język niemiecki i francuski. Ogłady towarzyskiej i wojskowej nabrał w domu stryja, generała - Ludwika Kamienieckiego. Ludwik Kamieniecki brał udział w antyrosyjskiej konspiracji w 1793 r. i w Powstaniu Kościuszkowskim. Szybko awansował, a od 1792 był adiutantem księcia Józefa Poniatowskiego.

         Jan Kazimierz Kamieniecki również obrał karierę wojskową. W 1806 r. wstąpił do 3 Legii Księstwa Warszawskiego, a rok później został adiutantem księcia Józefa Poniatowskiego, tak jak wcześniej jego stryj.

         Po bitwie pod Raszynem w 1809 r. został wysłany do cesarza Napoleona z raportem z pola bitwy i zapytaniem o dalsze rozkazy. Przedzierał się przez tereny opanowane przez wojska nieprzyjaciela i po pokonaniu wielu przeszkód dotarł do kwatery głównej Napoleona w Schonnbrunie (w Austrii). Za okazaną odwagę otrzymał od cesarza szpadę z piękną, ozdobną rękojeścią. Po powrocie awansowany został na kapitana. Odznaczony został w 1809 roku Krzyżem Kawalerskim Legii Honorowej, w 1810 Krzyżem Virtuti Militari. W czasie wyprawy Napoleona na Moskwę służył w VI Korpusie Wielkiej Armii. Tam towarzyszył Józefowi Poniatowskiemu w wielu potyczkach z Rosjanami. Jesienią 1812 roku został pułkownikiem.

       Podczas bitwy pod Lipskiem w 1813 r. jadąc z rozkazem księcia Józefa Poniatowskiego do Napoleona dostał się do niewoli rosyjskiej. Po abdykacji Napoleona został zwolniony. Po powrocie na ziemie polskie powierzono mu pieczę nad ciałem księcia Józefa Poniatowskiego, które wcześniej pochowane było w Lipsku po wyłowieniu z Elstery. Na polecenie cara Aleksandra latem 1814 r., uroczyście, pod eskortą ułanów   sprowadził je z Lipska do Warszawy. W lipcu 1817 r. spoczęło w krypcie na Wawelu w Krakowie. Za wzorowe spełnienie rozkazu i wzorową służbę został w 1816 r. odznaczony przez cara Aleksandra Orderem św. Anny II klasy z brylantami.

       Po powrocie do Warszawy Jan K. Kamieniecki wstąpił do tworzonej armii Królestwa Polskiego. W 1817 r. przeszedł na emeryturę i osiadł w Leszczotowie. Ożenił się tam z Różą z Bok Zabielskich z Przemyśla. Miał dwoje dzieci: Mikołaja i Felicję. Właśnie do niej, do Izdebek wyjechał w 1849 r., aby tam w spokoju dożyć ostatnich lat. Cały czas towarzyszył mu wierny ordynans Grzegorz. Pułkownik Jan K. Kamieniecki zmarł w izdebskim dworze w 1857 r. i pochowany został na cmentarzu parafialnym w Izdebkach.

       Warto sięgnąć po książkę profesora dr hab. Andrzeja Mycielskiego „Chwile czasu minionego”, gdzie opisuje m.in. wspomnienia swojej babki, a wnuczki pułkownika Jana K. Kamienieckiego ze spotkań z nim już jako starym człowiekiem, który ją małą dziewczynkę brał na kolana i serdecznie całował. Pułkownik Jan Kazimierz Kamieniecki przez nią i ordynansa Grzegorza zapamiętany został jako prawie 80-letni staruszek, grzejący się na fotelu przy kominku, stawiający pasjanse i modlący się często w dworskiej kaplicy.

       Kto ma dostęp do miesięcznika regionalnego „Wiadomości Brzozowskie” nr 10 (179), październik 2006 r. znajdzie tam ciekawy artykuł ks. Jana Roguli „Płk Jan Kamieniecki – adiutant księcia Józefa Poniatowskiego i jego związki z Izdebkami”, który zawiera więcej szczegółów, więc warto go przeczytać.

                                                                                        Halina Kościńska

„Czepkowanie” to ważny moment w karierze zawodowej osób studiujących pielęgniarstwo, gdyż biały czepek – mimo iż nie jest już używany w codziennej pracy pielęgniarskiej – wciąż pozostaje symbolicznym znakiem przyjęcia kandydata do grona pielęgniarek i pielęgniarzy.

W tym roku mija 15 lat od uruchomienia kierunku pielęgniarstwo w PWSZ im. Jana Grodka w Sanoku, tak więc uroczystość, która miała miejsce 14 maja w Centrum Sportowo-Dydaktycznym, była 13. z kolei „czepkowaniem" studentów II roku pielęgniarstwa w historii uczelni. W tym roku przystąpiły do niego 54 osoby.  

Uroczystość swoją obecnością uświetnili m.in.: Roman Konieczny – Starosta Powiatu Sanockiego, Stanisław Chęć – Zastępca Burmistrza Miasta Sanoka, Prałat ks. dr Andrzej Skiba – Proboszcz Parafii Przemienienia Pańskiego w Sanoku, ks. Jacek Michno – kapelan akademicki, a także dr Paweł Trefler – Rektor Państwowej Wyższej Szkoły Wschodnioeuropejskiej w Przemyślu, dr Sławomir Solecki – Prorektor ds. Rozwoju i Współpracy Państwowej Wyższej Szkoły Wschodnioeuropejskiej w Przemyślu, mgr Danuta Suchorzepka – Dyrektor Medyczno-Społecznego Centrum Kształcenia Zawodowego i Ustawicznego w Przemyślu oraz władze, pracownicy i studenci PWSZ im. Jana Grodka w Sanoku.

Rektor uczelni doc. dr Elżbieta Cipora w swoim wystąpieniu jako wzór postępowania dla adeptów pielęgniarstwa przywołała postać Hanny Chrzanowskiej – pionierki pielęgniarstwa społecznego i parafialnego, a także bliskiej współpracownicy ówczesnego kard. Karola Wojtyły. Według słów metropolity krakowskiego, była ona bowiem „sumieniem polskiego pielęgniarstwa” i „wzorem, jak służyć Chrystusowi w bliźnich”. Słowa takie jak miłość do bliźniego i empatia – jako drogowskazy dla przyszłych pielęgniarek i pielęgniarzy – pojawiały się zresztą często w wystąpieniach zaproszonych gości.

Czepki pielęgniarskie zostały wręczone przez opiekunki II roku pielęgniarstwa – mgr Edytę Krowicką i mgr Teresę Maliwiecką. W pierwszej kolejności otrzymali je studenci, którzy osiągnęli najlepsze wyniki w nauce: Katarzyna Klucz, Martyna Ścieranka, Diana Lisowska, Magdalena Szurlej i Kamila Marczak. Po nich otrzymali je pozostali, wówczas też odbyło się ślubowanie – ten podniosły moment z pewnością na długo zostanie w pamięci adeptów zawodu.

Warto wspomnieć, że studenci pielęgniarstwa PWSZ w Sanoku nie tylko przygotowują się do przyszłego zawodu, ale również podejmują działania o charakterze naukowym, pracując w Studenckim Kole Naukowym Pielęgniarek. Efektem tego zaangażowania był udział w kilku konferencjach o zasięgu ogólnopolskim oraz publikacje w czasopismach naukowych. Doceniając zaangażowanie i wyróżniającą się postawę, studentów działających w Studenckim Naukowym Kole Pielęgniarek: Klaudię Budzińską, Bernadetę Frydryk, Dianę Lisowską, Annę Mazur, Bogusławę Oryszak, Izabelę Pytlowany i Martynę Ścierankę podczas uroczystości wyróżniono dyplomami.

Studenci pielęgniarstwa aktywnie działają również w Studenckim Kole Wolontariatu ściśle współpracującym z Powiatowym Centrum Wolontariatu w Sanoku. Ich praca polega głównie na świadczeniu usług opiekuńczo-pielęgnacyjnych w środowiskach domowych. Doceniając ich trud i poświęcenie, Czesława Kurasz – Prezes Powiatowego Centrum Wolontariatu w Sanoku, wręczyła dyplomy tym, którzy szczególnie wyróżnili się w prac na rzecz potrzebujących: Katarzynie Dudek, Bernadecie Frydryk, Dianie Lisowskiej, Bogusławie Oryszak, Izabeli Pytlowany, Justynie Suwale i Martynie Ścierance.

Zebrani goście mogli też obejrzeć prezentację poświęconą 15-leciu utworzenia w Państwowej Wyższej Szkole Zawodowej im. J. Grodka w Sanoku kierunku pielęgniarstwo, którą przedstawiła kierownik Zakładu Pielęgniarstwa dr Aneta Mielnik.  

Następnie w imieniu studentów II roku pielęgniarstwa serdeczne podziękowania za wręczenie symbolu zawodu – białego czepka – złożyła studentka Diana Lisowska. Podziękowała także kierującym podmiotami leczniczymi, w których realizowane jest kształcenie sanockich pielęgniarek. Studenci Martyna Ścieranka i Patryk Gorczyński złożyli podziękowania kadrze dydaktycznej Instytutu Medycznego PWSZ w Sanoku za wkład pracy w wykształcenie i przygotowanie zawodowe oraz towarzyszącą im przez cały cykl kształcenia wyrozumiałość i troskę.

Oryginalnym przedsięwzięciem okazał się nakręcony przez studentów filmik zaprezentowany podczas uroczystości, w którym w dowcipny sposób dzielili się oni przemyśleniami na temat wybranego zawodu.

Końcowym akcentem uroczystości była część artystyczna, którą przygotowali pracownicy i studenci Zakładu Edukacji Artystycznej w Zakresie Sztuki Muzycznej PWSZ im. J. Grodka w Sanoku.

Uroczystości takie jak czepkowanie – o wieloletniej, utrwalonej w środowisku tradycji, stanowią dla młodych ludzi rodzaj inicjacji. Pewnie dlatego są tak wyjątkowo podniosłe. Rodzice, którzy 14 maja towarzyszyli swoim dorosłym dzieciom, z pewnością to potwierdzą, gdyż wzruszenie niejednokrotnie wyciskało łzy z ich oczu. Wychować dziecko tak, by chciało pomagać innym, by niosło im pocieszenie i otuchę, to chyba ogromna radość. Gratulujemy!

Niniejszym władze uczelni serdecznie dziękują wszystkim, którzy przyczynili się do zorganizowania i oprawy tej uroczystości, a także Okręgowej Izbie Pielęgniarek i Położnych w Krośnie za ufundowanie czepków pielęgniarskich.

Wojciech Pajestka

Policjanci wyjaśniają okoliczności, w jakich doszło do wypadku, w którym poparzeń ciała doznał mieszkaniec Trześniowa. Na mężczyźnie zapaliło się ubranie. Wszystkie osoby mające wiedzę na temat tego zdarzenia proszone są o kontakt z policją. Brzozowscy policjanci wyjaśniają okoliczności zdarzenia, do którego doszło wczoraj około godz. 10 w Trześniowie, w rejonie jednego ze sklepów. Z nieustalonych dotychczas przyczyn, na mężczyźnie zapaliło się ubranie. Natychmiastowej pomocy udzielili mu mieszkańcy Trześniowa. Jeden z nich ugasił płomienie, a pracownica sklepu wezwała pogotowie. W wyniku tego zdarzenia 51-letni mężczyzna doznał poparzeń i helikopterem lotniczego pogotowia ratunkowego został przetransportowany do szpitala. (KPP Brzozów)

Policjanci pracowali na miejscu zdarzenia drogowego, do którego doszło w Jabłonicy Polskiej. W zderzeniu dwóch pojazdów ucierpiała jedna osoba. Mężczyzna trafił do szpitala. 13 maja przed godz. 16, brzozowscy policjanci zostali powiadomieni o zdarzeniu drogowym w Jabłonicy Polskiej, na krajowej 19. Ze wstępnych ustaleń policjantów wynika, że kierujący volkswagenem polo skręcał w lewo, podczas gdy kierujący fiatem ducato go wyprzedzał, w wyniku czego doszło do zderzenia się pojazdów. Kierującym volkswagenem był 31-letni mieszkaniec Jabłonicy Polskiej. Fiatem ducato kierował 22-letni obywatel Serbii. Obydwaj kierowcy byli trzeźwi. Wskutek tego zdarzenia obrażeń doznał kierowca volkswagena. Mężczyzna karetką pogotowia został przewieziony do szpitala. Na szczęście jego obrażenia nie zagrażają życiu. Za spowodowanie tej kolizji, jej sprawca - 22-letni mieszkaniec Serbii został ukarany mandatem karnym. (KPP Brzozów)