„Jedziemy autostopem, jedziemy autostopem, w ten sposób możesz bracie przejechać Europę!” – kto pamięta tę piosenkę? Tak Karin Stanek śpiewała prawie pół wieku temu. Kiedyś autostopowicze byli częstym widokiem na polskich drogach, a jak jest dzisiaj? W ostatnim odcinku z cyklu „daleko od domu” poznaliśmy Monikę, dzisiaj opowie nam o tym jak przemierzyła całą Europę autostopem.

Odwiedziła już prawie wszystkie Europejskie kraje, na liście pozostała tylko Mołdawia, Białoruś i Irlandia. Weekend w Berlinie, Pradze lub Wiedniu? Nie ma problemu, wystarczy złapać stopa i pojechać.  A co z noclegami, jedzeniem?

„Często korzystam z serwisu podróżniczego jakim jest couchsurfing gdzie podróżnicy z całego świata mogą Ci zaoferować darmowy nocleg na jeden lub kilka dni, w zamian przywożę im coś z Polski, może to być pocztówka, czekolada lub butelka alkoholu. Jeżeli chodzi o jedzenie można skorzystać z grupowego gotowania gdzie zbierają się różni ludzie z danego miasta, składamy się na składniki i wszyscy razem przyrządzamy międzynarodową kolację.”

Najpiękniejszy Kraj w Europie to…

„Zdecydowanie Islandia, kraina gejzerów, wulkanów, lodowców i przepysznych ryb. Miałam okazję spróbować tam mięsa wieloryba czy Hákarla (sfermentowane mięso rekina). Islandia jest powszechnie uważana za jeden z najbardziej bezpiecznych i przyjaznych krajów na świecie. Nie da się tam dotrzeć autostopem ze względu na fakt że jest to wyspa, ja dotarłam tam jadąc do Kopenhagi i tam przesiadając się na samolot.”

Łatwo jest tak podróżować? Czekanie na samochód, który jedzie w pożądanym kierunku musi zajmować dużo czasu. W których krajach europejskich najłatwiej znaleźć okazję, a w których graniczy to z cudem?

„Najprościej jest w Polsce, mam wrażenie że kultura autostopowa sprzed 30-40 lat wciąż jest tutaj obecna, ludzie przede wszystkim rozumieją o co chodzi kiedy na poboczu stoi chłopak lub dziewczyna z plecakiem i macha ręką. W krajach Europy zachodniej czy w Skandynawii często ludzie nie wiedzieli o co mi chodzi i dlaczego jestem na drodze. Najgorzej wspominam Danię i Czechy. Kiedyś jadąc autostopem z Wrocławia na Kaukaz przez Czechy, Węgry, Bułgarię i Turcję, już na samym początku utknęłam na kilka godzin na stacji benzynowej w Brnie.”

Jak dużo czasu trzeba przeznaczyć na autostopową wyprawę przez Europę?

„W zależności gdzie chcemy jechać i ile krajów odwiedzić. Kiedyś jadąc na weekend do Wiednia rozmyśliłam się po drodze i skończyło się na tym, że przez ponad miesiąc podróżowałam po Bałkanach odwiedzając Słowenię, Chorwację, Czarnogórę, Macedonię, Serbię a nawet Kosowo.”

Kosowo? Ostatnio pisaliśmy o twojej podróży do Afganistanu więc nie powinno nas to dziwić ale wciąż czy nie boisz się tak podróżować, w dodatku sama? A co jeżeli Cię ktoś okradnie lub dojdzie do wypadku?

„To jest standardowe pytanie i często je słyszę. Wychodzę z założenia, że jeżeli ma się coś zdarzyć to zdarzy się wszędzie. Nie ważne czy będę wracać późno w nocy sama do domu czy stać na drodze zatrzymując samochody. Tyle osób przecież ginie przechodząc przez pasy, które powinny być dla nas bezpieczne. Strach to coś co blokuje nas przed decyzjami, gdybym się wszystkiego bała pewnie nigdy bym nie wyjechała z rodzinnej miejscowości na studia do Wrocławia.

Poleć naszym czytelnikom pomysł na weekend w jednym z europejskich miast

„Zdecydowanie Praga, moim zdaniem najpiękniejsza stolica. Jest blisko, ceny są przystępne i nadaje się do odwiedzenia w każdej porze roku. Polacy zawsze darzyli Czechów dużą sympatią więc weekend w kraju krecika to dobry pomysł”.

To tyle na dzisiaj, z Moniką Masaj spotkamy się jeszcze przy niejednej podróży, w kolejnym odcinku serii „daleko od domu” - opowie nam o kilku miesiącach spędzonych w jednym z państw azjatyckich. Jaki to będzie kraj dowiemy się niebawem. Jeżeli nie możecie się doczekać wejdźcie na bloga www.zepsutykompas.com A w międzyczasie: „Autostop, autostop wsiadaj bracie dalej hop!...”

Fot w galerii Monika Masaj:

1. A Coruna Hiszpania;
2. 2-4 – Islandia;
3. 5 – Islandia Reykjavik;
4. 6-9 Paryż;
5. 10-12 Praga;
6. 13-14 - Santiago de Compostella

W niedzielę 13 grudnia,  jak co roku obchodzono rocznicę wprowadzenia Stanu Wojennego. Uroczystość z okazji 34 rocznicy zorganizowali: Przewodniczący Rady Powiatu w Brzozowie Henryk Kozik oraz Jednostka Strzelecka 2220 w Brzozowie. Główne uroczystości odbyły się w kościele pw. Przemienienia Pańskiego w Brzozowie, następnie po mszy mieszkańcy oraz delegacje i poczty sztandarowe przeszli pod obelisk bł. ks Jerzego Popiełuszki. Tam delegacje: władz samorządowych, partii politycznych, organizacji społecznych i politycznych, jednostek samorządowych, szkół oraz osoby prywatne zapaliły symboliczne znicze w hołdzie wszystkim ofiarom. (Michał Wolak)

W czasie niedzielnego popołudnia i wieczoru z zumbą mieliśmy także występ dzieci zgromadzonych w Fit-Studio, pokazy i naukę karate w wykonaniu brzozowskich karateków, aukcje słodkości świątecznych; wszystko w ramach maratonu zumby. Impreza udała się. Cieszyła się inicjatorka z brzozowskiego Dar-Medu Jolanta Leń. Poza dobrą zabawą – celem imprezy było zebranie środków na leczenie 6-letniej Marcelinki Ostrowskiej chorującej na złośliwy nowotwór mózgu. Udało się zebrano około 1.5 tysiąca złotych. Wielkie ukłony dla brzozowskiego Fit-Studio i pani Lucyny Wojdyła oraz dla sponsorów tej szlachetnej imprezy, że zechcieli. (inf. wł.)

11 grudnia Pani Bogusława Krzywonos zaprosiła do swego saloniku „W Krzywem zwierciadle” dzieci Szkoły Podstawowej. Młodzi mieszkańcy Krzywego mieli okazję uczestniczyć w spotkaniu dotyczącym tradycji Bożego Narodzenia. Gospodyni zapoznała zebranych z tradycjami bożonarodzeniowymi, sięgającymi dawnych czasów. Była okazja na przypomnienie najstarszych kolęd i pastorałek, elementów kolędowania w utworach  Fryderyka Chopina, w twórczości ks. Jana Twardowskiego oraz wykonania przez Jana Pawła II kolędy „Oj, Maluśki, Maluśki”. Dzieci na to spotkanie wykonały ozdoby choinkowe, które zawisły na świerkowych gałązkach. Były tam łańcuchy, bombki i gwiazdki wykonane różnymi technikami.

Halina Kościńska – emerytowany dyrektor Muzeum Regionalnego w Brzozowie przybliżyła uczestnikom spotkania bożonarodzeniowe tradycje na Podkarpaciu i w regionie brzozowskim a Anna Zarych z Grabownicy pokazała jak można wykonać prostą, choinkową ozdobę – włóczkowego gila. Wszystkie dzieci otrzymały po komplecie elementów potrzebnych do samodzielnego wykonania takiej ekologicznej gilowej ozdoby: komplet włóczek, orzech na wykonanie tułowia, ziarenka pieprzu jako oczy i słonecznika – na nos, takie „zrób to sam”. Można było też podziwiać kilka innych prac Pani Zarych: włóczkowe mikołajki, kwiaty doniczkowe oraz wykonane z koralików aniołki czy gwiazdki. Pani Krzywonos wręczyła, jak zawsze, podziękowania za udział w spotkaniu. Dostały je dzieci, ich opiekunka oraz pozostali uczestnicy spotkania. Były i życzenia świąteczno-noworoczne, bowiem ostatni raz w tym roku gościliśmy w saloniku. Do zobaczenia w 2016 roku… (inf. wł.)