W Komendzie Powiatowej Policji w Brzozowie zostały przeprowadzone ćwiczenia pod kryptonimem "EGIDA-19". Uczestniczyło w nich 20 rezerwistów posiadających nadane przydziały organizacyjno-mobilizacyjne do służby w jednostkach zmilitaryzowanych Policji, którzy przeszli przez teoretyczne i praktyczne szkolenie, zdobywając cenną wiedzą. 12-godzinne zmagania zostały uwieńczone otrzymaniem przez każdego uczestnika zaświadczenia o odbytym ćwiczeniu.

      Głównym celem ćwiczeń było praktyczne sprawdzenie przyjętych założeń i rozwiązań planistycznych związanych z powoływaniem rezerw osobowych Komendy Powiatowej Policji w Brzozowie, przewidzianych do militaryzacji w razie zagrożenia bezpieczeństwa państwa lub w czasie wojny.

Ćwiczenia rozpoczęły się punktualnie o godz. 7, przyjęciem 20 rezerwistów oraz ich ewidencjonowaniem. Po czynnościach organizacyjnych, nastąpiło złożenie meldunku o rozpoczęciu ćwiczeń, który przyjął I Zastępca Komendanta Powiatowego Policji w Brzozowie kom. Marcin Kozielec. Następnie w trakcie kilku paneli tematycznych, powołani rezerwiści zostali zapoznani z miejscem, gdzie w razie mobilizacji mieliby wykonywać zadania, ze specyfiką służby, podstawowymi zadaniami Policji, a także ze sprzętem i uzbrojeniem wykorzystywanym przez tę formację.

Podstawowe zasady zachowania bezpieczeństwa i higieny pracy podczas wykonywania zadań służbowych omówiła Alicja Zimoń - technik Jednoosobowego Stanowiska ds. Bezpieczeństwa i Higieny Pracy. O zasadach ochrony informacji niejawnych przypomniała uczestnikom ćwiczeń Maria Wolińska-Fil - pełnomocnik ds. ochrony informacji.

Następnie Joanna Dopart z zespołu kadr i szkolenia omówiła zadania, obowiązki i uprawnienia osób, którym zostały nadane przydziały organizacyjno-mobilizacyjne do służby w jednostce zmilitaryzowanej Policji.

Budowę i sposoby posługiwania się bronią palną przedstawił instruktor wyszkolenia strzeleckiego mł. asp. Rafał Heś. Funkcjonariusz zaprezentował również podstawowe rodzaje broni palnej, wykorzystywanej w Policji. Natomiast tematykę ogólnopolicyjną przekazali: nadkom. Jacek Myćka, podkom. Piotr Głąb, asp. Przemysław Gembalik i sierż.szt. Tomasz Hałka.

W dalszej części ćwiczeń rezerwiści wzięli udział w wykładach poświęconych m.in. zasadom udzielania pierwszej pomocy, które zaprezentował ratownik medyczny pełniący służbę w Komendzie Powiatowej Państwowej Straży Pożarnej w Brzozowie st. str. Mateusz Turek.

Na zakończenie wszyscy uczestnicy, z rąk I Zastępcy Komendanta Powiatowego Policji w Brzozowie kom. Marcina Kozielca, otrzymali stosowne zaświadczenia o ukończeniu specjalistycznych ćwiczeń „Egida 19”.

oficer prasowy - aspirant sztabowy Monika Dereń

       23 października br., w Uczelni Państwowej im. Jana Grodka w Sanoku po raz czwarty zainaugurowano rok akademicki w Akademii Małego Żaka i Akademii Małego Żaka „Plus”.

W uroczystej inauguracji, którą rozpoczęło odśpiewanie hymnu w wykonaniu tegorocznej studentki AMŻ „PLUS” Magdaleny Rąpały udział wzięły władze uczelni z Rektor prof. dr hab. Elżbietą Ciporą, Prorektor ds. dydaktyki dr Magdaleną Konieczny, Prorektor ds. rozwoju i nauki dr Grażyną Rogalą-Pawelczyk i Kanclerzem Lesławem Siedleckim na czele. Nie zabrakło także członków senatu uczelni, dyrektorów i kierowników instytutów oraz dorosłych studentów.

Jednak przede wszystkim nie mogło zabraknąć tych, którzy byli głównymi aktorami uroczystości, a więc młodych studentów, którzy tego dnia rozpoczynali nową życiową przygodę z Akademią Małego Żaka oraz kontynuowały naukę w Akademii Małego Żaka „Plus”

Na twarzach małych żaków już od samego początku rysował się uśmiech. Niektórym towarzyszyło także poczucie niepewności, bowiem to dla nich nowy zupełnie nieznany etap życia. Jednak już po pierwszych chwilach inauguracji ta niepewność przerodziła się w przeświadczenie, że na sanockiej uczelni przeżyją piękną przygodę.

W przeświadczeniu tym utrzymała wszystkich Pani Rektor, która w swoim wystąpieniu inauguracyjnym podkreślała, jak duże znaczenie w funkcjonowaniu sanockiej uczelni pełni Akademia Małego Żaka i mali studenci oraz jak duży jest jej wpływ na promocję sanockiej Alma Mater.

Z rąk Pani Rektor najmłodsi żacy otrzymali indeksy oraz złożyli ślubowanie uprawniające do studiowania. Swoje zaświadczenia otrzymały także dzieci kontynuujące swoją przygodę z sanocką uczelnią w „Akademii Małego Żaka „Plus”.

Dopełnieniem uroczystej inauguracji była cześć artystyczna w której wystąpiły absolwentki AMŻ i AMŻ „Plus” - Nikola Knurek, która pięknie zaśpiewała piosenkę Anny Jantar „Radość najpiękniejszych lat” oraz Laura Pietryka, która wspólnie z nauczycielem akademickim uczelni Robert Handermander wykonała m.in.: „Rybaka”, „Oliviera”, Etiudę dla dzieci” oraz „Dla Laury”. Zwieńczeniem jej koncertu był utwór Suity Albeniza pt; „Asturias” przygotowany na konkurs pianistyczny w Barcelonie, w którym Laura wkrótce wystąpi.

Przed studentami AMŻ bardzo ciekawy i interesujący rok akademicki. Przejdą oni przez wszystkie instytuty i kierunki sanockiej uczelni. Zdobędą wiedzę, która w wielu przypadkach przyda im się nie tylko w młodym ale i dorosłym życiu. Natomiast studenci AMŻ „Plus” będą kontynuowali swoją przygodę z uczelnią, a poprzez przygotowane zajęcia będą rozwijały swoje umiejętności i ogląd na otaczający je świat.

Życzymy im powodzenia i wytrwałości! 

Wojciech Pajestka

       Tylko 5 dni w sali kina w Urzędzie Gminy w Jasienicy Rosielnej czynna będzie wystawa rękodzieła artystycznego, bo jak inaczej nazwać  to co z koronki i w hafcie krzyżykowym potrafią wyczarować mieszkańcy tej gminy. Na wystawę złożyło się ponad sto prac, które udostępniło 21 osób, mieszkanki Jasienicy Rosielnej: Wioletta Śnieżek, Edyta Gierlach, Krystyna Gierlach, Krystyna Kielar,  Anna Bąk i Dorota Mazur; z Orzechówki: Stanisława Długosz i Maria Błaż; z Bliznego:  Katarzyna Gierlach, Danuta Kowal, Stanisława Krok,  Wanda Pająk, a z SDP – Michalina Bober, Agata Wolanin, Danuta Wnęk, Piotr Wojnar i Edyta Pigoń; z Woli Jasienickiej: Zofia Malinowska, Maria Krzysik i Wioletta Stodolak oraz pochodząca z Jasienicy i tu pracująca, choć dziś mieszkanka Jabłonicy Polskiej – Danuta Żółkiewicz.

Rozmawiamy z panią Żółkiewicz, oglądającą swe prace (a zakwalifikowano na wystawę 15 z nich) i pozostałych wystawców i razem podziwiamy ich kunszt. Pani Danuta mówi, że haftem krzyżykowym zajmuje się już piętnasty rok.  Kiedyś zobaczyłam jak robi to koleżanka, spodobało mi się to i tak już zostało. Coraz częściej bywa, że mam brak czasu na wyszywanie, od wiosny do jesieni działka, w międzyczasie sezon grzybowy a uwielbiam zbierać grzyby i okres robienia przetworów na zimę. Zima to szybko zapadająca noc i wyszywanie do światła z lampy a tu dobra widoczność jest nieodzowna ale ze swego hobby nie rezygnuję a dowodem na to jest choćby ta ilość prac na wystawie.

Krystyna Kielar, kurator wystawy mówi, że to już czwarta odsłona prac twórców z gminy. Jan Winiarski dyrektor GOK dodaje, że na kolejnej wystawie na przełomie roku pokażemy co stworzyli nasi malarze i rzeźbiarze. Wszystkiego nie zmieścilibyśmy tu dodaje, stąd dzielimy te prace na dwie części, na dwie duże wystawy. Zapewniamy, że warte obejrzenia są obie. Obecna ekspozycja będzie miała finisaż w najbliższy piątek. (inf. wł.)

       Wojciech Pelc, dziś sześćdziesięciolatek, brzozowiak od urodzenia. Tu ukończył Technikum Budowalne (ale i szkołę podstawową, jak dodawał żartobliwie). Po ukończeniu Seminarium Duchownego Księży Werbalistów w Pieniężnie na Warmii, w 1984 roku został skierowany na misję do Paragwaju. Tam ukończył studia na Katolickim Uniwersytecie w Asunción, święcenia kapłańskie otrzymał trzy lata później. W ciągu ponad 30 lat pracy misyjnej był kierowany przez swego biskupa na najtrudniejsze placówki w tym kraju, bowiem jak to powiadał jego biskup „wy Polacy dacie sobie radę w każdym miejscu”... Wspominając, opowiadał o warunkach życia miejscowych Indian ale i innym świecie ludzi bogatych. Opowiadane anegdoty były śmieszne w swym przekazie, ale czasem gorzkie w swej wymowie. Kiedyś … dostałem zawiadomienie o spotkaniu u biskupa a że data wskazywała na kilkumiesięczne wyprzedzenie, znalazłem dwu księży, śmiałków, którzy zdecydowali się z naszej misji daleko w buszu udać na owe spotkanie. Po przygotowaniu się, z ponad tygodniowym wyprzedzeniem udali się w drogę. Kiedy po ponad miesiącu wrócili pytam: było spotkanie? Było? I co dalej – pytam ciekawy i zaniepokojony jednocześnie!? Było, ale rok temu… odpowiada jeden z nich”. To obrazuje choćby tylko problemy z pocztą. Na zamieszczonym slajdzie z autem obrazuje jakość drogi, w warunkach polskich zwanej - powiatową. Jeśli jest przejezdna to już sukces, jak nie to do czasu naprawy teren jest odcięty od reszty regionu i jest to normalne, kiedyś naprawią… Podobnie ma się przy długotrwałych opadach deszczu. Będąc na parafii w głębokim buszu nie do zniesienia było w nocy gryzienie komarów, wszy i innych insektów. Jak sobie radziliśmy? Tak jak miejscowi nam  sugerowali. Przed snem butelka wina… Ktoś zapytał? Pomagało? Tak, nie czuło się gryzienia… Jakimś rozwiązaniem było spanie w szczelnie zamkniętym namiocie. Od będących tam już księży usłyszał min. i taki żart: nie zabija się komara w trakcie gryzienia, bo zaraz cała gromada komarów zjawi się na stypę… Miejscowa ludność z kapłanem konsultowała niemalże wszystko – od tego kiedy rozpoczynać  prace polowe po porady, co i czym leczyć.  Zupełnie innym księdzem należało być w parafii dużego miasta i wcale nie łatwiej było docierać do mieszkańców zazwyczaj związanych ze zwyczajami różnych prowincji, w których mieszkali wcześniej.

       Na spotkaniu ofiarował najmłodszemu i najstarszemu uczestnikowi po banknocie waluty  Paragwaju. Najmłodszy dostał nominał tysiąca a najstarsza z uczestniczek, dwa tysiące – guarani. Za te banknoty w Paragwaju można kupić odpowiednio jednego cukierka lub paczkę zapałek (od redakcji: 1 guarani paragwajskie to w przeliczeniu - 0,00060 polskiego złotego).

       Sympatycznym elementem spotkania była wideo rozmowa z drugim z brzozowskich misjonarzy Andrzejem Dańko przebywającym na parafii w La Paloma-Candium, sąsiadującej z tą, gdzie przez lata przebywał ks. Wojciech. Ksiądz Andrzej obiecał, że będąc w Brzozowie, spotka się z uczestnikami muzealnych spotkań, z rówieśnikami starych brzozowskich czasów, tymi którzy dziś mają lat „60+” i wszystkimi innymi zainteresowanymi relacjami misyjnymi w egzotycznym dla nas, pod każdym względem południowo-amerykańskim kraju. (inf.wł.)