Brzozowscy policjanci wyjaśniają okoliczności zdarzenia, do którego doszło w sobotę w Starej Wsi, na drodze dojazdowej do posesji. 74-latek zatrzymał traktor i kiedy wysiadł z niego, przewrócił się i został przejechany przez pojazd. Mężczyzna doznał obrażeń i trafił do szpitala.

     W sobotę po godz. 11, służby ratownicze zostały wezwane do wypadku, który wydarzył się na drodze dojazdowej do posesji w Starej Wsi. Ze wstępnych ustaleń policjantów wynika, że 74-letni mężczyzna, który kierował traktorem typu sam, zatrzymał ciągnik, bo chciał coś sprawdzić. Kiedy z niego zszedł, przewrócił się i wówczas tylne koło pojazdu przejechało po nim.  

Świadek zdarzenia bardzo szybko zareagował. Ratownicy medyczni udzielili pomocy rannemu mężczyźnie. 74-latek śmigłowcem lotniczego pogotowia ratunkowego został przetransportowany do szpitala.

Na miejscu pracowali policjanci. Przeprowadzone postępowanie wyjaśni przebieg i okoliczności tego zdarzenia. (KPP Brzozów)

      Barbara Fic jest mieszkanką Humnisk, to absolwentka rzeszowskiej Wyższej Szkoły Prawa i Administracji. Od kilku lat jej pasją jest malarstwo, ma na swoich zbiorach już pokaźną ilość swych prac, które dotychczas wystawiała wspólnie z innymi artystami na wystawach zbiorczych. Obecna wystawa jest pierwszą samodzielną, więc to swojego rodzaju debiut. Jest bardzo skromną osobą, mówiła, że powstające prace były raz lepsze, raz gorsze w jej ocenie. Nie poświęca czasu sztuce a raczej sztukę wykorzystuje do własnych celów; to wypoczynek, oderwanie od rzeczywistości, czysta radość, którą się czuje tworząc. Czas, który jest do tego potrzebny to czas trochę ukradziony pomiędzy innymi zajęciami, bywa, że trudny do wygospodarowania. Inspiruje ją wiele rzeczy: lubi malować pejzaże, nieodkryte, mało popularne zakątki naszego Podkarpacia; lubię kwiaty, bywa, że impulsem jest wspomnienie, wrażenie czegoś, co pojawia się znikąd. Czasem staję przed sztalugą i jak to wyraził się jeden ze znajomych - puszczam pędzel wolno, coś powstaje wówczas mimowolnie z niewielkim udziałem twórcy. Pytana o styl odpowiada, że go nie ma, nie potrafi go określić czy nazwać. Jej styl kształtuje się za każdym razem kiedy bierze do ręki pędzel i farby. Najchętniej maluje akryle które na pierwszy rzut oka wyglądają jak oleje.

W finisażu artystce towarzyszyła rodzina i grono znajomych. Specjalnie dla artystki i jej gości, w mini koncercie wystąpiła absolwentka Ogniska Muzycznego BDK Klaudia Graboń wykonując rewelacyjnie utwory Anny Marii Jopek, Grażyny Łobaszewskiej i Justyny Steczkowskiej.

Józef Ignacy Kraszewski powiedział kiedyś, że sztuka otwiera światy nowe, rozszerza widnokrąg, uczy świata, a gdy Bóg dał choćby odrobinę tego, co my zwiemy twórczą siłą, cóż to za zachwyt, gdy myśl potrafi rzucić na płótno lub wyśpiewać tonami. To były bardzo udanie rzucone myśli na płótno. Gatulujemy. (inf. wł.)

      Auta szybkie i zabytkowe „zajechały” 30 sierpnia na brzozowski rynek aby towarzyszyć imprezom odbywającym się w ramach cyklu imprez pod nazwą „Spotkajmy się na  brzozowskim Rynku”. Mniej więcej po równo było tu miłośników aut zabytkowych i tych szybkich – tuningowanych, „zwijających” asfalt przy starcie; co zostało także na tym spotkaniu zademonstrowane. (inf. wł.)

      Na wystawie w Muzeum Regionalnym w Brzozowie artystki z Częstochowy i Rzeszowa prezentują prace malarskie i ilustracyjne, w których podejmują analizę problemu tożsamości miejsca i przestrzeni rozumianej jako indywidualna kreacja artystyczna i proces poszukiwania wyrazu siebie poprzez środki artystycznego wyrazu. Poczucie tożsamości miejsca i przestrzeni, w jakiej jesteśmy, którą tworzymy, od jakiej się dystansujemy lub tej, w którą wnikamy buduje – z punktu widzenia obserwatora – osobowość niepowtarzalną. Pojęcie tożsamości analizujemy na wielu płaszczyznach. Anita Grobelak i Anna Pacuła-Cyzio tylko pozornie zawężają je do tożsamości miejsca i przestreni. Punktem wyjścia jest dla nich jest urealniona forma: architektoniczna, biomorficzna, plama barwa, która podana analizie malarskiej przenosi autorki i widza z konkretnego miejsca w przestrzeń  wewnętrznego doznania, poznania, wspomnienia czy nastroju „uchwyconej chwili”. Pojęcie tożsamości miejsca i przestrzeni staje się zatem przyczynkiem do dyskursu na temat stosunku do siebie samego, do miejsca, z jakiego przybyłem, w jakim jestem i tego, do którego zmierzam. W tych abstrakcyjnych, surrealistycznych, czy też ilustracyjno-onirycznych pracach odnajdziemy stosunek obu artystek do tradycji, kultury, tożsamości społecznej a nade wszystko tożsamości osobistej. (z katalogu wystawy)