Ucieczka od niepamięci - to najnowszy zbiór poezji Krzysztofa Grabonia wydany przez wydawnictwo „Armagraf”. Autor ten jest Absolwentem Państwowego Pomaturalnego Studium Kształcenia Animatorów Kultury i Bibliotekarzy w Krośnie. Studiował kulturoznawstwo oraz polonistykę w Państwowej Wyższej Szkole Zawodowej im Jana Grodka w Sanoku. Należy do Stowarzyszenia Autorów Polskich, Stowarzyszenia Literackiego Nauczycieli w Krośnie oraz klubu literackiego Regionalnego Centrum Kultur Pogranicza. Twórczość zawarta jest wokół doświadczeń poety już uznanego. Książkę m.in. można nabyć bezpośrednio u wydawcy mail:Ten adres pocztowy jest chroniony przed spamowaniem. Aby go zobaczyć, konieczne jest włączenie w przeglądarce obsługi JavaScript.. Istnieje możliwość nabycia książek z dedykacjąautora, wystarczy w mailu podać dla kogo ma być pozycja zadedykowana. Cena książki to 10 zł. plus koszty przesyłki. Patronat medialny nad zbiorem poezji pt. Ucieczka od niepamięci objął Serwis Literacki Knowacz.

    Dorota Szumilas we wstępie do najnowszego tomiku wskazuje na: …Słowa i wyrażenia-klucze mają głębsze znaczenie metafizyczne. Wskazują na pewien nowy tryb życia wyznaczony przez podjęte wyzwania. Życie zaczyna tętnić trochę innym rytmem. Strofy są wynikiem akomodacji myśli, w której Autor „przyznaje komuś rację minionego piękna”. A my przyznamy rację Poecie, który przybliża to ‘minione’ piękno, dostrzeżone w typowy tylko dla siebie sposób, nam... Kilka utworów poety prezentujemy w zakładce „Poezja i proza – Krzysztof Graboń”.

(ze zbiorku „Ucieczka od niepamięci”)

kiedy po 22:³⁰wyjechałem do Domaradza

Brzozów nawiedzała pustka mijającego samochodu

dwukrotnie poza granice jakbym ofiarowywał siebie białej gorączce

zatrzymuje dusza kota

zaraz otrzymałaby nagrodę za złowienie myszy roku

niebo przykryte kołdrą gwiazd wnika umysłem wszechświata

tajemnice drwiny pozorów

niegotowej ekspozycji etykiety

(ze zbiorku „Ucieczka od niepamięci”)

siwy pan dziewczynkę w podartej sukience nazwał rzemiosło

urozmaicając drobnymi metaforami greckich duchów

nadaję całemu światu post scriptum synonimu

to nie jej wina

zabieram do siebie zanim przyszyje krwiak

dekorujący kolano

(ze zbiorku „Ucieczka od niepamięci”)

zobaczyłem zjawę szkieletu

drobno ułożoną czarnym workiem uległości

wisiała na płocie

spoglądając pierwocinami slajdów

wydzielała

odpowiedni zapach poematu

potwierdzenie istnienia tajnych złodziei

zabito psa

zabrano

bezceremonialnie

odchodząc pojednawczym gestem oczywistości

sprawiłeś świąteczny prezent

trzeba przypomnieć głośno uderzając plastikiem

zabrać uprawnienia codziennego rozkładu jazdy

co osiągnąłem poranioną metaforą

wampira ulegającemu zbawczemu światopoglądowi Fantazy