Letni czas

Jest spokojny letni czas

Dnia wstającego niebiański brzask

Radosny śpiew ptaków

To chwile szczęścia, które mamy wokół

To radość, że piękno widzieć możemy

A czas który mija, zatrzymać pragniemy

Zdrowie i młodość w przeszłość odchodzą

Jak słońca promienie co za górę schodzą

O losie człowieka! Znaku zapytania

Ciężarze zmagań wszelkich – bez uznania

Treści – co dzień wypełniasz po brzegi

Nitką z nadziei, bielszą niż śniegi

Moja łódź życia dopływa do celu

Szarość tej ziemi, widzę jak wielu

Już zmierzch nadchodzi, promienie gasną

W tyle zostaje – przeszłości jasność

Miejsce

Jest takie miejsce co cieszy oczy

W nim lasu zieleń, troszeczkę zboczy

Gdzie leśny strumyk wita grzybiarza

A zakochany, przyszłość rozważa

W tym lasu szumie pieśń starą słychać

Dzięcioł miarowo w pień drzewa puka

Gdy tu potrafisz oczy zamykać

To wyobraźnie historii szuka

Patrzę w gałęzi kształty przeróżne

Jak z wosku laną andrzejkową wróżbę

I kto odgadnie co chcą nam powiedzieć

Dlatego warto w tym miejscu posiedzieć

Pięknem tak prostym zachwycam się Boże

Bo ono hołdy oddaje w pokorze

A gdy o miejsce to ktoś zapyta

Znajdzie je tam, gdzie mnie spotyka

Myśli moje

O myśli moje, splątane sznury

Siostry ulotne w świecie ponurym

Czy zabłąkane wśród praw natury

Dostrzec możecie w realiach bzdury

Gdy wyzwolenia chwile odnajduję

Wtedy przystaję, szukam drogi prawdy

Lecz mi się zdaje, że swój czas marnuję

Bo świat bez marzeń jest światem hardym

Do szczęśliwości dziecinnej powracam

Do świata zabaw i niewinności

By się od nowa stać dzieckiem natury

Gdzie lęk i przemoc w myślach nie gości

W serca ciszy

Gdy w serca ciszy odnajduję azyl

Siadam w swym miejscu by myśli ważyć

Przed zapomnieniem przelewam na papier

To co odczuwam w całości nić łapię

I widzę w moim maleńkim świecie

Jak ptak się zmaga z wiatru powiewem

Jak wiosna śmiało sadzi swoje kwiecie

By dni radości powitać śpiewem

Tu drzewa dumnie się pochylają

Choć kibić swoją zbyt grubą mają

Tu szum ich staję się jak harfy granie

Z tak pięknym widokiem jest przykre rozstanie

Lecz kiedyś przyjdzie w myślach załamanie

I spokój inny ktoś mi wymierzy

Miejsce tu po mnie smutne pozostanie

Na kartkach czystych zmieni się pisanie