JA

Ja

Który spadłem z nieba

Ja

Który nigdy nie widziałem nieba

Ja

Który ciernie rani

Ja

Który ziemię grabi

Purpurą horyzont spływa

Szara zieleń puka

Do serca wyjętego

Na półce bulgoczącego

Ty

Który spadłeś z nieba

Ty nie widziałeś nieba

Krzycz

A wrzask twój

Niczym dzwon

Odbija się od bram

A łzy twe

Jak te bzy

Ładne są na wiosnę…

Płyń

I ja też popłynę

Leć

I ja skrzydła znajdę

Zieleń liści płonie

Krew niczym tlen

Wspomaga płomienie

Czas

I znów nie wiem

Nie patrzę

Choć minął czas

Nie oceniam

Nie widzę

Choć przeleciał

Zjaw

Bożek przede mną

Bożek w mym mózgu

I patrzę w dół

Choć na górze show

Głód

Bycie i niebycie

Przelot poprzez chmurę

Sekunda spełnienia

I wieczność pragnienia

Dwie twarze

I błysk

I strzał

I rzut

Ranisz

Mnie

I ciebie

I jego nad ranem

I spoglądasz na szare sikorki

I taplasz się w gnoju

Przerastasz

Błękitne robaki

i drążysz