Święto Matki Boskiej Jagodnej

    Nawiedzenie Najświętszej Marii Panny obchodzone w Kościele 2 lipca, to kolejne święto maryjne, któremu w Polsce towarzyszą ciekawe wierzenia, obchody ludowe i niezwykłej urody legendy. W polskiej tradycji ludowej obchodzi się je jako uroczystość Matki Boskiej Jagodnej.

    Tworzywem  poetyckim i natchnieniem dla pięknego wiersza Leopolda Staffa stała się polska ludowa legenda, która czyni Matkę Boską patronką jagód leśnych i ogrodowych.

              Matka Boska Jagodna

Matka Boska Jagodna, Panienka Maryja

Która owocnym, rodnym drzewom sprzyja

Chodzi po sadzie kwitnącym i śpiewa

Pocałunkami budząc w wiosnę drzewa.

Nocą wieśniaczki jej śpiew słyszą we śnie,

Wieść, aby jagód nie jadły przedwcześnie,

Każdą jagodę z ust matce odjętą

Da zmarłym dziatkom Panna w jagód święto…

                                                                            (Leopold Staff)

     Jagody można było zbierać i jeść bez uszczerbku dla zdrowia po świętym Janie, czyli po 24 czerwca, a jeszcze lepiej po Matce Boskiej Jagodnej, po 2 lipca. Ten drugi termin zwyczajowo obowiązywał wszystkie kobiety, a już zwłaszcza ciężarne i te, którym w ostatnich latach zmarło dziecko, także te, które często roniły ciążę lub rodziły martwe dzieci.

    Kobiety  - matki dotknięte takimi nieszczęściami, wierzyły głęboko, że Matka Boska widzi ich boleść i że jest gotowa wziąć je w swoją opiekę, w zamian za niewielką ofiarę, złożoną w intencji zmarłych lub nie donoszonych dzieci.  Wierzyły, że jeśli do 2 lipca nie będą zbierać ani jeść jagód leśnych, malin, poziomek, a także porzeczek i agrestu, i polecą się w modlitwie Matce Boskiej Jagodnej, to za Jej przyczyną odejdzie od nich zły omen i będą mogły wydać na świat zdrowe i silne potomstwo, odporne na choroby i czary oraz będą mogły się cieszyć szczęśliwym macierzyństwem.

    Przypuszczać można, że początki tego święta wywodzą się z wcześniejszych, starszych niż chrześcijaństwo kultowych uroczystości i ofiar z płodów ziemi składanych na początku lata bóstwom urodzaju i płodności, jak pisze dr Barbara Ogrodowska w publikacji  „Polskie obrzędy i zwyczaje”.

 Halina Kościńska