Nam nie opłacą się

   Kłamstwa

I wszelkie próby gry

Tak utracimy

Tylko kolejne dni

Miejmy pokorę nie tylko w czasie burzy

Pozwól mi

Nauczyć się ciebie

Dotyku twej dłoni

Udzielaj mimo woli

Spojrzeń ujmuj

Aż zawołam o nie

Uśmiech spokojny

Dobre wrażenie

Zatrzymaj

Walcz ze mną

   O mnie

A zbierzemy

Nasz dobry czas

Jak rozkwitanie róży

Jasnej twarzy

   Twojej

Dziewczyno

Cienie efemerydy

To prawdziwy czas

   Z ukazaniem

Za to proszę

Je jesteś

Uciszeniem i krzykiem

Pięknem

Pełnym tchnieniem

I proszę

O błogosławienie tobie

O wielki dar

Spełnienie umiłowania

Już tu

   Teraz

Odwzajemniony uśmiech

Odgadnę

Światło Twojego serca

Które Ciebie

Nad czasem i przestrzenią

Dotyka

I wynosi do radości

To

Które Twoim kwiatom

Na dzień dobry

Podwaja darowanie

To które

Wplatasz w swoje włosy

Zamykasz w dłoniach

I masz

Tylko dla siebie

Odgadnę

I nie zabiorę

A gdy przyjmiesz

Milczenie z uśmiechem

To kto wie…

przyjdź

nie spóźnij się

na tę chwilę

tworzyły się światy

to dla nas

    przemijały

te zimyn i lata

aby dziś

w pełnych błękitach

ta złota i jasna

   prawda

że jesteśmy

aby się stała

    przetrwała

aż do granic

    do całości

z wszystkich wymiarów