Jak babcia Stasia została strażakiem...

      Dawno, dawno temu. W czasach gdy na Krzywe  nie było jeszcze elektryczności,  w ślicznym drewnianym domku z werandą, mała Agatka cieszyła się choinką...

Drzewko było od podłogi do sufiu, a podtrzymywało go trzy krasnale, wykonane przez tatę z grubej blachy. Wycięte i wyspawane pomalował taty kolega z Autosanu...  Żywa choinka pachniała i zajmowała honorowe miejsce pod oknem w zielonym pokoju - z daleka od pieca kaflowego. Choinka od samego czubka po ostatnie gałązki ubrana była szklanymi, malowanymi bańkami, soplami, dzwonkami  i muchomorkami. Długie cukierki, czekoladki, orzechy i cudne, wypolerowane, czerwone jabłka wypełniały przestrzenie między gałązkami. Całości dopełniały prawdziwe świeczki w spinaczach i anielski włos.

 Za oknem panował trzaskający mróz, a śnieg ścielił się w  zaspy... co jakiś czas słychać było dzwonki sań, spieszących do Dydni na pasterkę.  Na szybach mróz wymalował fantazyjne wzory, które z powodzeniem zastępowały rolety.

- Babciu, kiedy mama i tata wrócą?? - Agatka dopytywała ze łzami w oczach...

- Dopiero poszli na pasterkę,  Chodź, pójdziemy spać , opowiem Ci bajkę - babcia  Stasia uspokajała sytuację.

- Bez mamy nie będę spać... Ja chce mamę...- Agatka coraz bardziej biadoliła...

- Nie płacz bo się rozchorujesz jeszcze..  Chodź do dziadzia Józia, założymy mu brodę i wąsy z waty...

- Będziemy teraz mieć bal jak tak bedzie ryczeć i ryczeć- dziadzio westchnął...

- Ja chce do mamy!! Czego mnie zostawili...- Agatka swoje i swoje.

- Stacha, zaświeć jej ze dwie świeczki na choince to się zabawi- dziadzio podpowiedziała.

- Choinkę chce, choinkę... Babciu zaświeć mi choinkę - Agatka podchwycila pomysł.

- Wroci mama to będziecie se swiycić. Jeszcze mi trza jakiej biedy żyby sie co zajyło...

- Do mamy, do mamy... - Agatka zawodziła.

- Po co było się pchać i dziecko zostawić. Za chwilę zapalenia płuc dostanie z tego sarkania...- dziadzio coraz bardziej się denerwował.

- Rachetla jej zaświyć- dziadzio przyniósł zimny ogień...Zaświecony iskrzył przecudnie, a ile iskrzył tyle Agatka nie płakała... Zimne ognie się skończyły i znowu płacz...

- No kieremesło całe.  Jak tak będzie  ryczeć to naprawdę jeszcze jej się co stanie. Zaświyć  Stacha te choinkę bo nie wytrzymomy.

I babcia zaświeciła świeczki...

- Tylko nie pchej się za blisko , żebyś se grzywki nie upaliła. Stoj z daleka i se poziyrej. Przyniese ci kocyk, bo ci w koszulinie zimno. I babcia poszła poszukać koca... A Agatka podeszła bliżej choinki i bliżej... I skakała, i machała rączkami...aż anielski włos spotkał zaświeconą świeczkę????... Na szczęście babcia weszła do pokoju w ostatnim momencie. Ogienki przeskakiwaly z konarka na konarek... błys, błys i firanka też się pali. Babcia Stasia nie wiele myśląc zaczęła okładać choinkę kocem...pach, pach... trzask, bach, bach, trzask... szklane bańki jedna po drugiej spadały i się rozbijały...

- Józek!!!, Chodź pryndko... pali się!!!

- No, na seru fajku...- dziadzio iskrzyście skomentował sytuację.

- Weź wiadro z kuchni z wodą i pryndko leć.. - babcia cały czas okładała choinkę i firankę... A Agatka myślała, że to zabawne i śmiała się perliście.

Gdy dziadzio przyszedł z kuchni do zielonego pokoju, babcia zdążyła już kocem opanować pożar... siedli wszyscy na wersalce i patrzyli na pobojowisko.

- Nasze jak wrocom to się zdziwiom na tyn bałagan- babcia komentowała.

- Stacha, dobrze, że będą mieli dzie wrocic i do kogo. Mało by brakło, a by my wszyscy do psi budy musieli iść w najlepszym wypadku, jakbyś nie ugasiła w czas. A w najgorszym bylibymy tam dzie trza. Zawszem wiedzioł że ty dziarska jesteś- dziadzio pochwalił babcie.

- Święte słowa Józek...święte słowa...

 I tak to babcia Stasia została strażakiem w Wigilijny wieczór. Uratowała dobytek , życie i zdrowie domowników i koniec końców uspokoiła Agatkę...

A u was jak bywało???... opowiadajcie swoim dzieciom i wnukom historie rodzinne...

Wesołych Świąt?

Alicja