Katyń 1940 – pamiętamy. Gminne obchody rocznicy Katyńsko-Smoleńskiej w Zespole Szkół w Orzechówce
- Napisał Admin
- wielkość czcionki Zmniejsz czcionkę Powiększ czcionkę
fot.Jakub Owoc
„Niech pamięć będzie hołdem,
niech słowa będą wspomnieniem,
lecz historia niechaj się już nie powtarza…”
Miniona niedziela, 9 kwietnia z pewnością zapisze się w naszej pamięci, bowiem tego dnia złożyliśmy hołd ofiarom „katyńskiej nocy” oraz „smoleńskiego poranka”. Z tej okazji delegacje z terenu Gminy Jasienica Rosielna uczestniczyły w uroczystej Mszy świętej w Kolegiacie Brzozowskiej o godz. 12.15, której towarzyszyło złożenie kwiatów przy pomniku upamiętniającym wydarzenia Katyńskie i katastrofę smoleńską.
Kolejnym punktem uroczystości rocznicowych, będących kontynuacją obchodów powiatowych, było widowisko przygotowane przez uczniów Zespołu Szkół w Orzechówce pod opieką Karoliny Chrobak, Mariusza Masłyka oraz ks. Dominika Długosza. Swoją obecnością uroczystość uświetniło wiele osobistości, m.in.: p. Urszula Brzuszek – Wójt Gminy Jasienica Rosielna, p. Elżbieta Płonka – Sekretarz Gminy Jasienica Rosielna, p. Maria Bieda – Dyrektor ZS w Bliznem, p. Ewa Szarek – Wicedyrektor ZS w Bliznem, p. Krystyna Szarek – Dyrektor ZS w Jasienicy Rosielnej, p. Ewa Niemiec – Dyrektor ZS w Orzechówce, p. Stanisław Pająk – Przewodniczący Rady Gminy Jasienica Rosielna, p. Adam Kwiatkowski oraz p. Krzysztof Śnieżek – Radni Gminy Jasienica Rosielna, p. Adolf Kuśnierczyk – Sołtys wsi Orzechówka, p. Zofia Boroń, p. Krystyna Masłyk, Siostry Służebniczki z Orzechówki z Siostrą Przełożoną na czele. Na występ przybyli także mieszkańcy Orzechówki oraz rodziny występujących nauczycieli i uczniów.
Występujący przemawiali nie tylko tekstem, ale całym sercem i bogatą symboliką, która był atutem przedstawienia. Krzyże to znak cierpienia i zgody na wolę Bożą, białe róże to przemijanie i wieczność, a płonące świece – pamięć. Podniosła muzyka, wspaniały wokal i gra aktorska poruszyły niejedno serce. Program artystyczny w przejmujący sposób pokazał bezmiar i okrucieństwo katyńskiej zbrodni. Widzowie oglądający to widowisko nie kryli wzruszenia, kierując wiele słów pochwały w stronę aktorów, wokalistów i opiekunów.
Przedstawienie, nawiązujące do wydarzeń z 1940 roku, przyniosło ze sobą głębokie i ponadczasowe przesłanie na temat uniwersalnych wartości, którymi są BÓG, HONOR, OJCZYZNA i POKÓJ.
Widowisko zakończyła piękna pieśń będąca modlitwą o pokój:
„Obłoki ludzkich rąk podnoszą się
Modlitwę niosąc jak święty
Lecz niech już nigdy ściśnięta pięść
Nad naszą ziemią nie wzniesie się.”
Karolina Chrobak
