Gazeta Szkoły Podstawowej w Brzozowie

uniaczek14

Witam internautów, którzy zechcieli tu zajrzeć…

   Rozpoczynam prowadzenie nowego portalu, w którym znajdziecie wiele wiadomości z regionu brzozowskiego, różnych wiadomości, tych ciekawych z pierwszych stron ale i tych być może mało znaczących. Wkrótce zechcę poszerzać treści także o wydarzenia z regionu dynowskiego, który sympatycznie traktuje pobliskie mu miejscowości naszego powiatu, choćby poprzez popularyzację wielu przedsięwziąć tam realizowanych i zamieszczanie ich w „Dynowince”.

   Jeśli zechcecie dodawać tu swoje artykuły, relacje, w tym z imprez szkolnych, organizowanych przez ośrodki kultury lub inne organizacje i instytucje działające w Waszym środowisku – napiszcie, dodajcie zdjęcie, (podając autora zdjęcia) – zamieszczę na portalu.

   W miarę rozwoju będziemy poszerzać zakres o ocenę materiałów tu zawartych, o komentarze, ale to z czasem. Więc wytrwajcie…

   Jeśli zechcecie zamieścić „coś” co dotyczy regionu, co uznajecie, że warto, choćby w formie krótkiej notki – proszę pisać, załączać elementy ilustrujące.

Portal zamieszczał będzie wszelkie interdyscyplinarne wyniki badań dot. regionu brzozowskiego, realizowane w ramach prac licencjackich, magisterskich, rozpraw doktorskich czy też bieżących zwyczajnych odkryć czegoś, gdzieś…

   Zaznaczam, że portal nie będzie zawierał treści „jedynie słusznych”, nie będzie też sięgał do polityki ponad regionalnej. Jeśli zaistnieje uzasadniona społecznie potrzeba, znajdą się tu także treści krytyczne; nie jest to jednak pierwszoplanowym zadaniem.

    Tu także można zamieścić reklamę instytucji, firmy, dzialalności usługowej, produkcyjnej, itp. 

   Cieszy fakt, że pojawiły się już pierwsze deklaracje o chęci współpracy osób związanych z Brzozowskiem, mieszkających poza regionem a także poza za granicami kraju.

   Życzę, aby odwiedzający znaleźli tu zawsze „coś” dla siebie, a jeśli tego czegoś zabraknie – piszcie, postaram się sprostać Waszym oczekiwaniom.

Redaktor prowadzący

Brzozów, 2012.03.05 

Nowiny24 wybrały dziesięć miejsc, które warto zwiedzić na Podkarpaciu.

W tym szanownym gronie znalazła się cerkiew z Ulucza.

A skoro tak, więc należałoby ją przybliżyć czytelnikom

    Cerkiew dawnej parafii greko-katolickiej pod wezwaniem św. Mikołaja. Położona jest na wzgórzu Dębnik nad Sanem w miejscu, gdzie miał też podobno znajdować się klasztor bazylianów, drewniany, otoczony kamiennym murem obronnym z basztami i fosą, przeniesiony w 1744 do Dobromila. Wzniesiona wg tradycji w latach 1510—17, prawdopodobnie powstała jednak na przełomie XVI/XVII, zapewne przekształcona w drugiej połowie w XVII i XIX wieku (między innymi zaszalowano soboty i pokryto dachy blachą). Użytkowana do około roku 1947. W 1958 r. przeprowa­dzono we wnętrzu cerkwi badania archeologiczne, także w tym roku zabezpie­czona przed dewastacją, odrestaurowana w latach 1961—64, obecnie filia Muzeum Budownictwa Ludowego w Sanoku.

   Orientowana. Drewniana, konstrukcji zrębowej, z podwaliną na kamiennym podmurowaniu. Trójdzielna. Niewielkie prezbiterium zamknięte trójbocznie, po jego bokach dwie zakrystie. Nawa prostokątna, znacznie szersza, od zachodu, węższy babiniec na rzucie zbliżonym do kwadratu. Sklepienia z belek, stanowiące przedłużenie ścian, w prezbiterium i babińcu pseudokolebkowe, w nawie ośmiopolowe z pendentywami. Portal zachodni prostokątny, w nadprożu wyryty tzw. łuk oślego grzbietu. Okna prostokątne, w prezbiterium dwa koliste. Dachy kryte gontem, nad prezbiterium i babińcem kalenicowe, wielopołaciowe. Wydatny okap dachu babińca wsparty od zachodu na słupach z mieczami. Nad nawą kopuła ośmio-połaciowa zwieńczona pseudolatarnią, wokół tamburu podwójnie łamane zadaszenia. Zadaszenie wokół nawy wsparte na wystających belkach zrębu, połączone z dachem babińca. Dachy zwieńczone żelaznymi krzyżami osadzonymi na ceramicznych kulach: dwie z nich, nad prezbiterium i babińcem, wykonał w 1964 r. garncarz Tadeusz Sokołowski z Mrzygłodu.

Polichromia z końca pierwszej połowy XVII w., (konserwowana w latach 1962—64 przez artystę konserwatora Hannę Markowską), zachowana na pn. ścianie nawy, figuralna, słabo czytelna, ze scenami z życia Chrystusa rozmieszczonymi strefowo wokół centralnie usytuowanego Ukrzyżowania: Wskrzeszenie Łazarza, Wjazd do Jerozolimy, Ostatnia Wieczerza, Umywanie Nóg, Modlitwa w Ogrojcu, Pojmanie, Chrystus u Annasza, Chrystus przed Kajfaszem, Chrystus przed Herodem, Niesienie Krzyża, Zdjęcie z Krzyża, Złożenie do Grobu, Zstąpienie do Piekieł, Zmartwychwstanie. Od północy na pendentywach, w tondach z obramieniem kartuszowym dwaj ewangeliści: św. Mateusz i św. Łukasz, w bogatych obramieniach z motywów kartuszowych, poniżej św. Mateusza zbiorowy portret rodziny fundatora.

Ikonostas z 1682 r., konserwowany także w l. 1962—64 przez artystę konserwatora Wojciecha Kurpika, drewniany, architektoniczny, czterostrefowy, z dekoracją płaskorzeźbioną późnorenesansową i częściowo zachowanymi ikonami: w strefie ołtarzy ikony Matki Boskiej z Dzieciątkiem i św. Jana Chrzciciela oraz cztery antependia malowane z przedstawieniami św. Antoniego i św. Teodozego z Matką Boską, Piotra i Pawła z Dzieciątkiem Jezus, arcykapłanów Arona i Melchizedecha; Carskie wrota zapewne początku wielu XVIII, z sześcioma medalionami z przedstawieniem Zwiastowania Najświętszej Panny Marii i czterech ewangelistów, zdobione płaskorzeźbioną dekoracją roślinną z motywem chrząstkowo--małżowinowym i dwoma delfinami, w ościeżach Carskich wrót św. Bazyli Wielki i Jan Chryzostom; w strefie środkowej trzynaście prazdniczków ze scenami: Zwiastowania N.P. Marii, Wjazdu do Jerozolimy, Obrzezania, Zmartwychwstania,, Chrztu Chrystusa, Wniebowzięcia Matki Boskiej, Ofiarowania w świątyni, Zesłania Ducha Św., Pokłonu Pasterzy, św. Piotra i Pawła, Przemienienia na Górze Tabor, Zaśnięcia Matki Boskiej i Matki Boskiej Pokrowy; w strefie Deesis pośrodku Chrystus Pantokrator, po bokach dwunastu apostołów, w lewym narożniku data i zapewne sygnatura malarzy Stefan Dzengałowycz i M[ichał] Wiszecki, w zwieńczeniu sześć ozdobnych kartuszy z dwunastoma prorokami ponad ikonostasem krzyż zapewne z XVIII/XIX i dwie ikony z końca XVII w., w obramieniu architektonicznym - św. Wasyl Wielki oraz Matka Boska z Dzieciątkiem.

Ten dość szczegółowy opis zawdzięczamy Ewie i Franciszkowi Stolatom, którzy na przełomie lat 60-tych i 70-tych minionego wieku dokonali inwentaryzacji zabytków naszego powiatu i wydali to w tomie XIII, zeszycie 2 katalogu zabytków ówczesnego województwa rzeszowskiego.

BIBLIOGRAFIA REGIONU BRZOZOWSKIEGO

   Przystępujemy do opracowania bibliografii regionu brzozowskiego, która tu obejmuje także miasto i gminę Dynów. Jeżeli chcecie mieć w tym swój udział – zapraszamy do współpracy.

   Chcielibyśmy aby poza ogólnie dostępnymi publikacjami książkowymi, broszurami i folderami znalazły się tu także tytuły prac: doktorskich, magisterskich i licencjackich, które traktują o tym terenie, niezależnie od podejmowanej problematyki.

   Bibliografia będzie miała układ alfabetyczny, a więc: autor, tytuł, wydawnictwo, rok wydania, ilość stron (ewentualny dopisek o załącznikach, zdjęciach, grafikach, itd.), numer ISBN. Zawierać będzie także strony internetowe i filmy traktujące o regionie.

   Ma to być miejsce gdzie można będzie zajrzeć przy opracowywaniu tematów regionalnych, ma to ułatwiać poszukiwanie literatury.

 Jeżeli ktoś chciałby dodać kolejną pozycję - proszę pisać na adres: Ten adres pocztowy jest chroniony przed spamowaniem. Aby go zobaczyć, konieczne jest włączenie w przeglądarce obsługi JavaScript..