Muzeum Regionalne zorganizowało 28 listopada 2019 r. pod patronatem honorowym burmistrza Brzozowa Szymona Stapińskiego II Sesję Krajoznawczą "Skarby regionu brzozowskiego".   Przedsięwzięcie poprowadziła dyrektor brzozowskiego muzeum Agnieszka Adamska, na wstępie witając przybyłych gości: przedstawicieli samorządu i polityki, kierowników placówek kulturalnych, oświatowych i sportowych, brzozowskich społeczników oraz animatorów kultury, a także reprezentantów środowisk turystyczno-krajoznawczych. Zanim głos przejęli prelegenci, kilka słów do zgromadzonych skierował burmistrz Brzozowa, który zwrócił uwagę na piękno przyrodnicze i kulturowe ziemi brzozowskiej oraz potrzebę popularyzacji tego terenu wśród turystów. Sama sesja została podzielana przez organizatorów na 2 panele po 3 referaty. Pierwszy panel nosił tytuł "Atrakcyjność regionu brzozowskiego w ujęciu ogólnym". Otworzył go Jacek Cetnarowicz, który przedstawił temat "Powiat brzozowski - dziedzictwo kulturowe Pogórza". Prelegent to z wykształcenia historyk, przewodnik beskidzki, pracownik Starostwa Powiatowego w Brzozowie, współautor publikacji „Mieszkańcy powiatu brzozowskiego u progu niepodległości”, odznaczony Brązowym Krzyżem Zasługi za żmudną, ale cenną pracę przy tej publikacji.…

       Wojciech Pelc, dziś sześćdziesięciolatek, brzozowiak od urodzenia. Tu ukończył Technikum Budowalne (ale i szkołę podstawową, jak dodawał żartobliwie). Po ukończeniu Seminarium Duchownego Księży Werbalistów w Pieniężnie na Warmii, w 1984 roku został skierowany na misję do Paragwaju. Tam ukończył studia na Katolickim Uniwersytecie w Asunción, święcenia kapłańskie otrzymał trzy lata później. W ciągu ponad 30 lat pracy misyjnej był kierowany przez swego biskupa na najtrudniejsze placówki w tym kraju, bowiem jak to powiadał jego biskup „wy Polacy dacie sobie radę w każdym miejscu”... Wspominając, opowiadał o warunkach życia miejscowych Indian ale i innym świecie ludzi bogatych. Opowiadane anegdoty były śmieszne w swym przekazie, ale czasem gorzkie w swej wymowie. Kiedyś … dostałem zawiadomienie o spotkaniu u biskupa a że data wskazywała na kilkumiesięczne wyprzedzenie, znalazłem dwu księży, śmiałków, którzy zdecydowali się z naszej misji daleko w buszu udać na owe spotkanie. Po przygotowaniu się, z ponad tygodniowym…