Kolejny wieczór „Zgrzytu”

„Zgrzyt” czyli brzozowska grupa poetów, 22 października zorganizowała wspólnie z Filią krośnieńskiej Biblioteki Pedagogicznej w Brzozowie kolejny wieczór poetycki. Swe nowe wiersze prezentowali Katarzyna Tercha – Frankiewicz, Anna Ziemba – Lonc, Krzysztof Graboń, Jan Organ i Jacek Świerk. Na spotkanie przybyli sympatycy twórczości młodych poetów, znajomi i przyjaciele. Bardzo miłe spotkanie, kameralne, dla sympatyków poezji. Miło było gościć inne poetki, Annę Sawicką z Grabownicy i sympatyzującą ze „Zgrzytem” Małgorzatę Liput z Krościenka, członkinię aktywnej grupy poetyckiej „Dębina”, działającej w ramach Stowarzysznia Kulturalnego. Poeci „Zgrzytu” zamieszczają swe wiesze nie tylko w lokalnej prasie, ich wiersze znajdują się w wydawanych zbiorkach i tomikach, ale także można je znaleźć na portalu Brzozowiana.pl, w zakładce - poezja. Przesympatyczna atmosfera, miłe przyjęcie przez Bibliotekę. Udane popołudnie z poezją. Warto było być, wsłuchać się w strofy poetyckie naszych poetów, warto było… Kilka z wybranych wierszy prezentujemy tutaj, i  warto je przeczytać, bo każdy z nich pisze inaczej, ale jak trafnie, poruszając serce i duszę…

Anna Ziemba-Lonc

„Jesień w parku”

Pamiętasz jak mówiłeś

„To nasza pierwsza jesień”

A teraz to już kolejna…

Liście opadają

Jak listy

Niesione wiatrem czasu

Ławka w parku

Też jakby trochę inna

Ale ta sama – nasza

Tyle wspomnień

W tym miejscu utkwiło…

Zawisły na drzewach

Słychać je w szumie Lubatówki.

Tutaj każda ścieżka

Każda ławka

Ma swą historię…

My też nią jesteśmy.

Krzysztof Graboń

„Od wina do kawioru”

Pani Krystynie Kulman

Pamiętasz lampkę wina

Zalaną ułudą nieczystości

Zbliżyłaś się do końca brzęknięciami

Pochylony popatrzyłem

Przegraliśmy

Nie nazwane „Coś”

Ani w przepisach

Ani na płytach

Myślę

Jaki kształt przybierze kropla

Wskaże utratę polotu

Gdzieś słyszałem

Za bardzo rozweselony

Następnym razem zamówię  kawior

Jak przyślą zapłacę kartą

Zachowam trzydzieści procent.

Jan Organ

„Dzieje  Narodów”

Mówią wieki:

Zawsze barbarzyńca wędrował ludem

Ku cywilizacji wyżej, doskonalszej

Piękniejszej i trwalszej

Przejmował zdobycze cesarstw,

Rozwijając je rozlegle.

Kolejne hordy niszczyły

Diadonie Aleksandrów i Cezarów

Dziś uczymy się o tym.

Prawidło i reguła – czyż nie

Zawiodą nas na manowce?

Jesteśmy doskonalsi:

Niebieska flaga z gwiazdami

Łopocze wszędzie

Czy ona dla nas?

Katarzyna Tercha-Frankiewicz

„Pożegnanie powstańca”

Nie odjeżdżaj mój kochany

Do Francji czy do Niemiec

Zobacz

Tutaj Stobnica tak powoli płynie

Nie odjeżdżaj mój kochany

Tylko tutaj na pytanie

Gdzie pracujesz

Wszyscy odpowiadają w Wafro lub w GRAN-Piku

Nie odjeżdaj mój kochany

Tutaj kościół w środku miasta

Poranne dzwony

Fryzjer za 15 złotych.

Nie odjeżdżaj mój kochany

Tylko tutaj możemy się odprowadzić

do pracy

do biblioteki

do szpitala

do śmierci…

(inf. wł.)