Krzywe. Pod dębem straszy...

     Każda miejscowość ma swoje niezwykłe miejsce...Jedne słynne z pięknych widoków,  a inne owiane mrocznymi legendami... Krzywe nie jest gorsze i ma swoje nawiedzone i owiane legendą miejsce...

     W  Dolnym  Krzywem, przy drodze powiatowej rośnie stary dąb ...ma pewnie ze 200 lat...jak nie więcej... wieść niesie, że pod nim straszy... jedni widzieli tam białą postać, inni siwego  konia z łańcuchami, a jeszcze inni doświadczyli czegoś  niewytłumaczalnego... wielu słyszało stukot młota o kowadło... jakby z  kuźni...

Co tam się kiedyś wydarzyło? Czemu każdy mieszkaniec Krzywego idąc nocną porą drogą pod dębem czuje gęsią skórkę... Ja na wszelki wypadek zamykałam oczy... I szłam kilkadziesiąt metrów po omacku.. lepiej tak, niż coś zobaczyć...

Krzywiecki stary dąb skrywa historię dwóch braci kowali Jana i Gerwazego... bracia byli ze  sobą bardzo zżyci ...obydwaj wybrali miejsca na swoje kuźnie po sąsiedzku przy  folwarku dóbr Dydyńskich.  Jedna kuźnia stała  we Średnedniem, a druga przy drodze na Dział w kierunku Lasu Maćków... kiedyś  był to główny trakt na Zaciepłe , a dalej  do Witryłowa...

Obydwaj kowale byli pracowici i niezwykle fachowo podkuwali konie, ostrzyli lemiesze i wykonywali metalowe narzędzia... A podkowy takiej drugiej w całym województwie nie było...

Dobrze im się wiodło... Pracy nie brakowało, bo  bliskość folwarku sprawiała, że zawsze były konie do okucia, coś do poostrzenia czy wykonania... a i ze wsi przyjeżdżali ... kowale wstawali przed świtem aby rozdmuchać miechem paleniska , nanieść wody i naszykować ofnale, kleszcze i pilniki ... odgłosy kucia koni i gwar niósł się daleko, aż po Dydnię ...

Sława krzywieckich kowali rozniosła się po całym powiecie i jeszcze dalej... od Sanoka, aż po Dynów i Brzozów... przy kuźni rozprawiało się o polityce, nowinkach, a i zapewne lokalnych plotkach ... i to właśnie  ponoć plotka doprowadziła do tragedii... kowalowi Gerwazemu ze  Średniego powiedział kum Morcin, że Jan najął specjalnego parobka, co  ma za zadanie przejmować chłopów z końmi co by do kuźni Gerwazego nie szli  ... Gerwazy zaczął o tym rozmyślać... I porównywać... stwierdził, że Jan jest bardziej lubiany, ma ładniejszy dom , okrąglejsze krowy i pełniejszą stodołę... przypomniał sobie  nawet,  że brat dostał lepszą parcele po matce... zazdrość zaczęła zjadać  Gerwazego... robił się coraz bardziej ponury i zły... wszystko go złościło ... niczym się nie cieszył... krzyczał na żonę i dzieci,  przestał chodzić do kościoła... W końcu i do kuźni nikt nie przychodził bo ciężko było znieść humory Gerwazego... Widział Jan, że się źle dzieje u brata... chciał pomóc ... jednak ta pomoc była opatrznie odbierana...

Im Jan bardziej chciał pomagać, tym Gerwazy bardziej się złościł... nikt nie wie jakie złe  moce opanowały Gerwazego, że ten postanowił  zgładzić brata... jednego dnia zasadził się pod dębem przy drodze, gdy zauważył, że Jan poszedł do sfacha na Laszugówkę... Ukrył się w głębokim jarze nad rzeką i czekał...zapadła na wsi cisza... tylko sowy pohukiwały... a gdzieś w oddali  zabrzechał pies... Gerwazy już dość długo czekał... było dobrze po północy, gdy usłyszał nadchodzącego  brata... śpiew Jana słychać było coraz wyraźniej... coraz bliżej... tylko ścisnął mocniej w ręce kowalski młot... i...zabił...

 Po braciach kowalach została legenda i ... Kowalówka, czyli droga na Dział... kowali w tym miejscu od bardzo dawna nie ma... a czy straszy? Jak chcesz się  przekonać to przejdź  się nocna porą przez Krzywe ... może coś zobaczysz...

Pod dębem działo się wiele ...Ale to już zupełnie inne historia...

Alicja Pocałuń