Co u nas jesienią?

(gościnnie: Lucyna Zawiślak-Krzan)

Co u nas jesienią?

Parasole wyszły oglądać niebo

Słońce na urlopie, dziś nie tańczy,

Na błękitnym nieba tle.

Żniw zapach dawno rozwiał wiatr

I teraz gwiżdże w kominie

A świerszcze stroją skrzypce.

Dawno ucichł klekot bociani

 I krzyk nocą lecących żurawi

Wiatr przegonił ptaki, pszczoły i motyle.

Drzewa zgubiły kolorowe liście

I noc się robi coraz dłuższa

Już słychać pierwsze kroki chłodu

I ze świerku spadającą szyszkę.

O świcie pierwszy szron i szadź na trawie

We mgle tajemniczo majaczą kształty

Oddech wiatru muska skronie.

Czyste piękno natury

Dotykam zmysłami wzroku.

Tęskniąc za słonecznym latem.

autor: Lucyna Zawiślak Krzan