Kwiat Paproci

Kwiat Paproci

Ziemio brzozowska zakątku ciszy

beztrosko w dal zapatrzona.

szczebiotem ptasząt

szepczesz wciąż w drzewach,

figlarnym różem zroszona

tu każdy ranek w harfie złocistej

szeptami rzek i powietrzem

koi jak balsam z gór malowniczych

zwilżany łagodnym deszczem

zasobna w zioła i pełna leków

z sadów świtami usłanych

i kroplach rosy w wieczór upojny

spojrzeniem oczu kochanków

w białych obłokach

spod śnieżnych płatków

zachłannie kiełkujesz w słońcu

snujesz marzenia

po srebrnych łąkach

jak klucz piór szybujących

Józef Tomoń